Nu de grote industriële lozingen aan banden zijn gelegd via systemen zoals de Richtlijn Industriële Emissies met de sectorale BREF-studies als leidraad, stelt deze studie vast dat de resterende, nog steeds zeer relevante vervuiling komt door de meer kleinschalige industriële bedrijven.
Bron: Link naar het bron artikel.
‘De gegevens suggereren dat industriële faciliteiten, die niet onder EU regularisatie vallen, m.n. de kleinere sites, op dit moment een grotere druk uitoefenen op de kwaliteit van het oppervlaktewater dan de grotere installaties die wel onder de EU-regelgeving vallen.’
Op zich geen verrassende bevinding, net als bij CO2-emissies zijn de diffuse kleinere emissies minstens even relevant als de grotere verbruikers. Of de conclusie m.b.t. water ook in Vlaanderen het geval is, waar ook de lozing van kleinere bedrijven aan wetgeving is verbonden via een lozingsvergunning, daar doet men geen uitspraak over. Wel wordt aangegeven dat lozingen naar een RWZI ook nauwgezetter moeten worden beoordeeld omdat op die manier ook polluenten op een verdunde manier “lekken” naar de uiteindelijk ontvangende waterloop.